Kilka kilometrów objazdu w drodze do biura pozwala zaoszczędzić sporo pieniędzy. Powieść kryminalna to oczywiście książka specjalistyczna. A 30-procentowy napiwek jest całkiem normalny w podróżach służbowych. Przynajmniej tak to chcą tłumaczyć podatnicy urzędowi skarbowemu. Ale każdy, kto zawyża lub nawet wymyśla poniesione koszty w swoim zeznaniu podatkowym, stąpa po cienkim lodzie.
Niektórzy zbierają rachunki, tak jak inni zbierają pocztówki. Paragon z wizyty w restauracji jest zachowywany jak karta parkingowa lub rachunek za taksówkę. Wszystko to mogło by być przydatne w następnym zeznaniu podatkowym. Często postępują tak osoby pracujące na własny rachunek. Pracownicy i tak mogą ubiegać się o odliczenie od podatku 1.000 euro jako ryczałtu w ramach kosztów uzyskania przychodu, za które urząd skarbowy nie wymaga żadnych dokumentów poświadczających.
Jednakże, o ile można przewidzieć, że rzeczywiste koszty będą wyższe, przy składaniu zeznań podatkowych budzi się w niektórych pracownikach sportowa ambicja. Próbując wydobyć jak najwięcej podatku z rozliczenia, czasami wstępuje się na cienką granicę między legalnymi sztuczkami podatkowymi a przestępczymi oszustwami podatkowymi.
Jak kontroluje urząd skarbowy?
Po pierwsze, jeśli składają Państwo zeznanie podatkowe drogą elektroniczną lub za pomocą programu Elster, nie muszą Państwo oczekiwać, że urzędnik skarbowy będzie doszukiwał się błędów za pomocą lupy. Zeznania podatkowe są sprawdzane elektronicznie pod kątem wiarygodności i zazwyczaj przekazywane dalej bez kontroli, jeśli nie wykryto żadnych nieprawidłowości. Jeśli jednak nagle ponoszą Państwo wysokie koszty, na przykład za prowadzenie podwójnego gospodarstwa domowego lub szkolenia, Państwa zeznanie podatkowe zostanie gruntownie sprawdzone i urząd skarbowy może zażądać odpowiednich dokumentów je poświadczających.
W przypadku prostych błędów liczbowych, niekoniecznie zostaną Państwo od razu oskarżeni o złe intencje. W takim przypadku jeden telefon wystarczy, aby zmienić wątpliwe 155 kilometrów do pracy w przeciętne 15. Jeśli natomiast celowo wymyślili sobie Państwo wydatki, to urząd skarbowy w najlepszym wypadku po prostu je zignoruje przy obliczaniu podatków, w najgorszym – grozić będzie Państwu grzywna. Wymówka „nie wiedziałem, że…“ nie poskutkuje.
Każdy, kto nie zna przepisów podatkowych, musi zwrócić się o pomoc do ekspertów. Jeśli urząd skarbowy podejrzewa, że ukrywają Państwo dodatkowe dochody, może on uzyskać dalsze informacje od banków i urzędów państwowych. Nie trzeba jednak od razu liczyć się z dochodzeniem podatkowym. Zazwyczaj zostaje ono wcielane w życie tylko wtedy, gdy przemilczana suma znajduje się wyraźnie w czterocyfrowym zakresie.
Nie wszystko musi być udokumentowane
Szczególnie w przypadku pracowników koszty uzyskania przychodu sprzyjają większym odliczeniom. Tak długo, jak wydatki wydają się wiarygodne, urząd skarbowy nie będzie prowadził ich dalszego dochodzenia. Jakie kwoty są akceptowalne bez obowiązku przedkładania dalszych dowodów określają regionalne urzędy skarbowe poszczególnych krajów związkowych w tak zwanych „limitach wykluczających“ (niem. Nichtaufgriffsgrenze).
Na przykład, 16 euro jest zazwyczaj akceptowane jako opłata za prowadzenie konta, nawet jeśli mają Państwo bezpłatne konto w banku. W przypadku sprzętu roboczego, takiego jak odzież robocza, teczki lub książki specjalistyczne, obowiązuje bezzwrotny limit od 100 do 150 euro, w zależności od kraju związkowego. Ale należy zachować ostrożność: Nie mają Państwo przy tym żadnych roszczeń prawnych, że urząd skarbowy uzna koszty bez ich sprawdzenia. Na żądanie należy przedłożyć pokwitowania. A potem oszukiwanie będzie trudne. Na przykład, jeśli spróbują Państwo zadeklarować wakacyjną lekturę jako literaturę specjalistyczną, szybko zostanie to odkryte. Każdy urzędnik podatkowy może skorzystać z numeru ISBN, aby dowiedzieć się, którą książkę chcą Państwo odliczyć od podatku.
Zaproszenie do podstępu: Sposób na pracę
Zasadniczo, zostanie to odebrane jako podejrzane, jeśli nagle odliczą Państwo znacznie więcej pozycji w dodatku innego rodzaju niż w latach poprzednich. Dotyczy to, na przykład, dojazdu do pracy. Mogą się Państwo ubiegać o dodatek dla osób dojeżdżających do pracy w wysokości 30 centów za każdy przejechany kilometr z domu do pracy. Dotyczy to podróży w jedną stronę w ciągu dnia i tylko w te dni, w które udali się Państwo do pracy. Urząd skarbowy zazwyczaj uznaje 230 dni roboczych w przypadku pięciodniowego tygodnia pracy i 280 dni w przypadku sześciodniowego tygodnia pracy.
Jeśli chcą się Państwo ubiegać o odliczenie od podatku większej ilości dni, potrzebne będzie Państwu zaświadczenie od pracodawcy. Ludzie lubią oszukiwać, zwłaszcza jeśli chodzi o odległość z domu do pracy. Powinno być to dla wszystkich jasne, że urzędnicy skarbowi mogą korzystać z serwisów internetowych do planowania tras, takich jak Google Maps. Niekoniecznie muszą Państwo jechać najkrótszą trasą, jeśli są szybsze lub wygodniejsze połączenia. Natomiast, jeśli podają Państwo 30 zamiast 15 kilometrów, muszą Państwo mieć ku temu bardzo dobry powód.
Ponieśli Państwo wszystkie koszty sami? Podróże i aplikacje
Kształcenie zawodowe jest zazwyczaj opłacane przez pracodawcę, podróże służbowe i tak czy siak. Kilka tysięcy euro opłat za seminaria, które chcieliby Państwo opłacić z własnej kieszeni, z pewnością wywołają pytania w urzędzie skarbowym. Z drugiej strony, jest to prawdopodobne, że zapłacili Państwo za podróż i zakwaterowanie oraz mieli dodatkowe wydatki na diety. Jeśli nie starają się Państwo odliczenia więcej niż 250 euro, urząd skarbowy niekoniecznie będzie domagał się wglądu w rachunki.
Nawet w przypadku aplikacji, urząd skarbowy zazwyczaj nie pozwala na złożenie każdego pojedynczego paragonu. Sąd Skarbowy w Kolonii uważa za uzasadnioną stawkę ryczałtową w wysokości 8,50 euro za każdą aplikację z teczką oraz 2,50 euro za aplikację przesyłaną pocztą elektroniczną. Jeśli jednak chcą się Państwo również ubiegać o odliczenie wysokich kosztów podróży na rozmowy kwalifikacyjne, lepiej poprosić potencjalnego pracodawcę o wystawienie dokumentu je poświadczającego.
Samodzielne wystawianie dokumentów poświadczających
W niektórych przypadkach mają Państwo również możliwość samodzielnego wystawienia dokumentów poświadczających. I to zawsze wtedy, gdy brak pokwitowania dla wydatków podlegających odliczeniu podatkowemu oraz w przypadkach wyjątkowych, kiedy zgubili Państwo oryginalne pokwitowanie. Zwyczajne są natomiast pokwitowania małych sum takich jak napiwków lub opłat parkingowych.
Oprócz rodzaju i wysokości wydatków należy wpisać na pokwitowaniu kiedy, gdzie i komu Państwo zapłacili. Jeśli jednak zgubili Państwo fakturę za komórkę używaną do celów zawodowych, urząd skarbowy niekoniecznie uzna samodzielnie wystawione pokwitowanie za satysfakcjonujące. W takiej sytuacji pomocnym będzie wyciąg z konta lub karty kredytowej.